Vandaag 21 september 2024 was er koffietijd bij Wim Wieskamp, één van onze leden met de allerlangste duivenervaring en carrière, want jaah, hij vliegt nog steeds fanatiek wedstrijden met zijn duiven.
En al vind hij zelf dat hij geen goede speler is, anderen denken daar misschien wel weer anders over. Want op tijd en wijle is ie er ineens weer met een mooie uitslag, zelfs een 1e op de Natourvlucht op 25 augustus vanaf Tongeren.
Wim is niet alleen met zijn duiven actief. Ook bij ouderencentrum Pronsweide, is hij een grote bekende. Met de bewoners houd hij wekelijks creatieve workshops, “natuurbeleving” ook wel genoemd.
10-12 bewoners worden van de kamer gehaald, en daar gaat hij dan mee knutselen, biedermeiers maken, bloemvazen vullen met mooie bloemen en takken, herfstcollages, herfstslingers met kastanjes, bladeren, enz, knutselen. Daarvoor gaat hij ook nog wel eens de boer op om maiskolven te halen, mangels, zonnebloemen, pompoenen, en noem maar op. Overal heeft Wim zijn contacten.
En met kerst, of in het voorjaar zijn er weer nieuwe thema’s om wat mee te doen. Mooi vind hij het, de contacten met de oudjes, en wat voor hen te kunnen betekenen.
En wat die “natuurbeleving” betreft, Janny en Wim houden van bloemen. En dat is te zien als je de achterdeur uitkomt, de tuin inloopt, waar achterin ook het duivenhok staat. Veel prachtige bloemen!
En wat ik erg indrukwekkend vond was de KIWI boom. Fantastisch!
Onder de pergola die volledig hiermee bedekt is, zie je de lange takken richting de muur lopen.
Een mooie schaduwplek waar je zomers onder kunt zitten en waar het heerlijk koel is, ook tijdens het wachten op de duiven die van de vlucht weerkomen.
En ook gigantisch veel KIWI’s kunnen er aan komen. Alleen het afgelopen jaar was het geen goed weer tijdens de bestuiving helaas, de bijen bleven ook meer thuis, en de oogst bleef schraal.
Al met al een verrassende tuin zo met zo’n prachtige schaduwgevende boom, omringt met vele soorten bloemen en struiken.
Ook kennen velen Wim van de honden trainingsclub.
Veel hondebezitters heeft hij al geholpen met honden die gecorrigeerd moesten worden. Zelf hadden ze een Groenendaler en als je op de site zoekt naar Groenendalers dan vind je ook hun laatste hond daar.
Ik ben zelf ook een hondenmens, maar wat een prachtig dier!
En nu naar de duiven!
Wim heeft duiven vanaf zijn 6e levensjaar. Toen hij interesse kreeg bij de duiven van zijn buurman.
Va en moe moesten maar eens een keertje mee, praten met de buurman. En zie.. daar is het begonnen. Een klein hokje werd in de tuin gezet, en Wim was van start.
In zijn buurt aan de 3e Gasthuisstraat waren erg veel duivenmelkers actief. Hoe anders is het vandaag de dag. Dit ging een tijdje mooi zo.
Eens kwam hij Janny tegen, trouwden en kregen een gedeelte van de woning aan de Koningsweg, 58 jaar geleden. Op dat moment waren er geen duiven meer.
Hij huis stond midden tussen de weilanden en ze waren toen het jongste in de buurt. Dat is inmiddels verandert. Ze zijn nu de oudste en hebben heel veel aan hun buren, worden goed verzorgd als dat nodig is. Echt nog Noaberschap laten we maar zeggen.
Toen de kinderen opgroeiden en jaren later zoon Richard, die vaak bij buurman Stemerdink naar z’n duiven zat te kijken, graag met duiven wou beginnen, is het duivenvirus weer actief geworden.
Samen met Jan Stemerdink hebben ze in combinatie gevlogen en zijn toen 3 keer Generaal Kampioen geworden. Later is een ieder weer voor zichzelf verder gegaan, en vlogen Richard en Wim ook met hun eigen hok en duiven.
Waar heb je je duiven gehaald?
Wim heeft bij heel veel duivenliefhebbers duiven gehaald. Het leuke is dat je dan ook veel te praten hebt, en van allerlei ideeën opdoet.
Dat is dan ook weer zijn zwakte zo hij aangaf, want Wim heeft, zo hij zegt, weinig geduld…
Ik heb daar wel een plaatje bij, maar andersom gedacht, je houd dan ook weer duiven over die bij je passen. Iedere liefhebber is weer anders, en ook de duiven die je overhoudt horen daar bij.
Ook helpt Wim mensen met duiven. Zo is hij vaak te vinden bij Gerben, één van onze jongste leden, waar hij ook wel eens duiven aan heeft gegeven, en van heeft gekregen.
En dat is Wim ten top. Met van alles en iedereen overal bezig.
Zo heeft hij ook met Herman Mekking jarenlang de dopingscontrole uitgevoerd voor de dopingscommissie van de NPO. Daar heeft hij natuurlijk van alles beleeft. Ook wel weer mooi om bij veel toppers en harde vliegers te komen, en daar weer van allerlei wetenswaardigheden op de doen.
Hoe gaat zo’n dopingscontrole dan?
Dat kon op meerdere manieren. Soms moesten duiven uit de vrachtwagen gehaald worden, en dat was nog wel eens een gedoe. De juiste mand zoeken, en dan ook nog eens de juiste duiven. En achter je dan een ongeduldige chauffeur die uiteraard verder wou…
De duif werd dan in een mandje gezet, met een schoon kartonnetje op de bodem. Wanneer ze dan mest liet vallen, werd dit in een potje gedaan en ter onderzoek aangeboden. Ook werd dit wel bij de liefhebber thuis gedaan, wanneer ze terugkwamen van de vlucht.
Uiteindelijk is Wim er mee gestopt, want er was nog wel eens irritatie ook, waar je niet vrolijk van werd. Ook de wijze van gebruik, en hoe je zaken op zou kunnen sporen geeft veel discussie. Verhalen over topsporters, olympische medaille winnaars, en wat er allemaal soms gebeurt, geeft je wel te denken.
Ik zie je in je Renault ook nog wel eens op pad gaan voor de club, wat doe je dan?
“Ach, een beetje hier, een beetje daar…
Ik haal overal bonnen bij de kampioenen in de regio voor de tentoonstelling, en dat is natuurlijk ook weer leuk, want dan kan ik met hen een praatje maken”.
En ja, Wim gaat ook voor onze club op pad naar de CC of afdelingsvergaderingen, en laat dan goed zijn mening horen en komt op voor onze club in het meest oostelijke van het vlieggebied: Winterswijk.
Ook heeft hij schik en gaat met het busje mee op pad naar de jaarlijkse feestavonden, en tentoonstellingen van de verenigingen om ons heen.
Oftewel, een echte verenigingsman ook, die Wim.
Houd je alles bij in de computer?
“Ik kan wel met de computer, maar ben nog van de generatie die liever op papier iets ziet”
Jaarlijks haalt hij een schriftwerk van Natural, waar hij alles van koppelen, tot jongen, en de vluchten bijhoudt. Had ik nog nooit gezien, best wel mooi eigenlijk. Kun je ’s avonds bij de kachel en een lamp rustig lezen en bladeren en plannen maken met je duiven.
Wat vind je het mooiste aan duivenhouden?
“Het verzorgen en observeren van de duiven vind ik mooi. Het gedrag wat ze laten
zien, en de verwachting die je dan met de vluchten van ze hebt.
De jonge duiven, ook zo’n groep, altijd weer vol verrassingen.
En uiteraard de spanning die hebt bij het weerkomen van de vluchten.
Het wedstrijdelement is niet noodzakelijk voor het plezier met de duiven.
“Taartvluchten” waar niet bij geklokt wordt vind ik ook mooi. Je hebt ook weer
contact met duivenmelkers buiten je club.
Maar zonder wedstrijdelement zou ik er wel minder houden. Dus het hoort er wel bij!”
Heb je nog favoriete duiven?
“Ik heb geen stammen duiven, zoals ik al zei, ik haal ze overal, en heb niet
altijd veel geduld. Dus hier zit van alles wat. Bonte en schimmels vind ik wel
het mooist”.
Krijgen ze bijzonder voer?
“Ik voer heel simpel.
Ik bestel altijd bij De Groot uit ’s Heerenbroek Versele Laga voer. En de soort is dan afhankelijk van het seizoen: Rui, Kweek, Vliegvoer. Dat brengen ze dan bij me thuis. Veel moeilijker maak ik het niet”
Hoeveel duiven heb je?
“Ik ga met 40 duiven de winter in. Met de vluchten heb ik 12 weduwnaars. Ook heb
ik nog 8 koppels kwekers die wel los kunnen. Verder kweek ik 40 jongen”.
Welke vluchten vind je het mooist?
“Vitesse en Midfond vind ik het mooist. De jonge duivenvluchten ook wel, maar daar is het weer spannend om ze gezond te houden. De gemoedelijkheid bij de taartvluchten is ook mooi”.
Heb je nog ideeën over het ideale hok en gezondheid van de duiven?
“Van Jaap ter Haar heb ik ooit gehoord dat een sigarendoosmodel het beste werkt.
Geen tocht en altijd lucht. Maar iedereen heeft weer andere ideeën. De enigste valkuil is wel dat je vaak iets te gauw weer verandert, en niet weet of het daar van komt, zeker als je 2 dingen tegelijk doet”.
Op de foto zie je ook de schuif in het plafond, die dan dicht hoort te zitten.
“Wel heb ik een ander probleem”.
Met Wim moest ik mee naar boven. Daar zag je allemaal platte daken in de buurt van zijn hok.
“Dit is mijn probleem” gaf hij aan, zeker dit jaar met al die nattigheid.
Alle wilde vogels drinken en baden hier. Als mijn duiven getraind hebben, of terugkomen van de vlucht, gaan ze vaak hier eerst naar toe om te drinken. En in dat water zit van alles.
Daarom ga ik elke maand naar dierenarts Tanja Beikirch in Werth bij Anholt, om mestonderzoek te laten doen”. Zij heeft de praktijk is inmiddels overgenomen van dierenarts Geuting, waar Wim daarvoor
kwam.
“Als er niks aan mankeert doe ik niks, maar anders krijgen de duiven toch maar weer een gerichte kuur omdat ze ergens door besmet zijn.
Verder heb ik in Duitsland wel goede contacten met duivenliefhebbers zoals Rudi Hoeiing, Gebr Smaeiing. En dus ook wel duiven van gehad”.
Welk duivenblad lees je?
“Ik lees het “Spoor de Kampioenen”. Het is een mooi kleurrijk blad met veel verhalen. Ik ben het ook vaak met de redacteur eens, en dat vind ik ook belangrijk.
Zo ook wat betreft de ideeën over het toekomstig vliegprogramma.
Verreweg het merendeel van de liefhebbers vliegt Vitesse, Midfond en JongeDuiven.
Laten we dan een programma van half mei tot september maken, met 6 Vitesse 6 Midfond en
8 JongeDuiven vluchten bij de vereniging. En voor de kleinere groep die de verdere vluchten wil spelen, dan meer centraal gaan werken/inkorven.
Voor de kleine liefhebber dan goed te doen, en niet meer zovele vluchten en werk op de club”.
Voor welke mensen heb je veel waardering?
“Mensen die veel doen voor het verenigingsbelang. Neem de mensen zoals bestuur,
vrijwilligers voor alle taken zoals manden schoonmaken, clubgebouw onderhouden,
extra diensten draaien om anderen te helpen, bevoorrading kantine en
kantinegroep. De man achter de computer, die alles maar op orde moet hebben, zodat elke duif van elke liefhebber maar weer mee kan en een uitslag krijgt.
De tentoonstellingscommissie, en wie nog meer er van alles achter de schermen doet.
En niet te vergeten onze jongste leden. Daar hebben we er gauw te weinig van, en hetzelfde probleem wat er in Duitsland speelt, de gemiddelde leeftijd is nu al 65-70 jaar, hoe gaat dit in de toekomst?”
Hebben we nog iets vergeten Wim?
Nou volgens mij hebben we al van alles bij de kop gehad. In ieder geval moet de gemoedelijkheid in de duivensport bovenaan staan, we hebben elkaar hard nodig!
Met deze laatste woorden heb ik lekker koffie gedronken bij Janny en Wim, een ervaren, gedreven en enthousiaste duivenmelker, die hopelijk de komende jaren nog veel van zijn duiven mag genieten!
